Rozdział 6

BEN:
Rzuciłem gazetą o ściane. Robert znowu mi uciekł. Co go znajde ten ucieka, a nie jest łatwo go znaleźć.
Ten chuj porwał mi córkę. Moją drobną Megan. Przecież on ją skrzywdził. Nie moge wyobraźić sobie w jakim ona jest teraz stanie. Zagiąłem dłonie w pięści, wbijając paznokcie w skóre. W pewnej chwili poczułem drobne dłonie, obejmujące moje ramie.
-Ben, uspokuj się.-szepnęła Ashley. Bardzo ją polubiłem. Okazała się być miłą kobietą.
-Jak mam się uspokoić?-syknęłem-ona została porwana, Ashley!
Jej palce zaczęły głaskać moje ramie. Spojrzałem na nią z uśmiechem, który odwzajemniła.-Dziękuję, że mi pomagasz.
-To żaden problem.-uśmiechnęła się.
Siedzieliśmy jeszcze chwilę, rozmawiając. W pewnym momencie moja komórka zadzwoniła. Wyciągnęłem ją z kieszeni, i moim oczą ukazał się nieznany numer. Odebrałem.
-Halo?-spytałem. W głośniku rozległ się szloch.
-T-t-at-o.-wyjąkała Megan.
-Megan?-szepnąłem.
-Tato nie martw się o mnie.
-Megan, gdzie ty jesteś?
-Nie bój się jestem cała.
-Ale gdzie jesteś?
-Nie mogę ci powiedzieć, tato.
-Megan, kochanie... Jesteś cała?
-Tak, tato. Pamiętaj kocham ciebie.
-Ja ciebie też kocham, mała.-szepnąłem, a połączenie zostało zerwane.
-To Megan?-spytała Ashley.
-Tak.
Nie pytała o nic więcej. Po prostu wtuliła się we mnie.

                       ~***~

MEGAN:
-Tęsknie za nim.-zaszlochałam w koszulkę Harrego. Potrzebowałam teraz wsparcia, a on był jedynym rozwiązaniem.
-Wiem, ale nie możesz narazie wrócić do domu. Robert by nas wszystkich zabił. -odpowiedział i lekko się uśmiechnął.
Uciekliśmy. To takie głupie, ale uciekliśmy. Brzmi to jak jakiś popieprzony romans, w którym dwoje kochających się osób ucieka ze sobą, ale tak nie jest. Obecnie znajdujemy się w jakimś motelu,na jakimś zadupiu, z torbą ciuchów Harrego, które kazał mi spakować, pośpieszając mnie. Jestem wdzięczna, za to że mi pomaga. To wyjątkowy chłopak.
-Harry, jak my sobie poradzimy? Nie mamy praktycznie nic.
W odpowiedzi usłyszałam jego dźwięczny śmiech.
-Och, o to nie musisz się martwić. Mam na koncie ponad 50 tys. więc jutro zabieram ciebie na małe zakupy.-uśmiechnął się, co również odwzajemniłam.
-Dziękuję ci, tak dużo dla mnie robisz.
-Nie ma za co, malutka-pogłaskał mnie po policzku, na co się zarumieniłam. -Lubie gdy się przeze mnie rumienisz.
Zachichotałam i postawiłam swoje dłonie na jego brzuchu. Pochylił się i szepnął mi do ucha.
-Wygląda na to, że dzisiaj również śpimy razem.
Jak na zawołanie, ziewnęłam na co z jego ust wydobył się dźwięczny śmiech.
-Dobra kładziemy się już. Jest późno.
Posłusznie położyłam się na końcu łóźka. Harry znowu zaśmiał się i oplątując moją talie swoją ręką, przysunął mnie do siebie. Przyjemny prąd rozszedł się po moim ciele. Uśmiechnęłam się i zamknęłam oczy.

                      ~***~
Hej:D
Jest kolejny, jupi!;D

Do Blanki: Miło, że mnie nominowałaś, ale nie bawie się w tego typu zabawy. Mam nadzieje iź się nie obrazisz, i nie zaprzestaniesz czytać mojego bloga
:(;  ;3 Mimo wszystko miło mi,że moje bzdury się komuś podobają.   

CZYTASZ= KOMENTUJESZ = MOTYWACJA.

Zostawiam Was z Benem, Ashley oraz Megan ;D